Wednesday, December 1, 2010

มากน้อยอยู่ที่ใจ *

แค่อยากเล่าบางอย่าง
วันนี้กลับค่อนข้างดึก
หลังจากลงรถเมล์ ข้ามสะพานลอยกลับหอ
เห็นคุณลุงคนหนึ่งคนเดิม เห็นลุงแกนอนที่สะพานลอยนี้ประจำ
เนื้อตัวแกมอมแมม
วันนี้แกหันหลัง เราเห็นแกกำลังกินขนมกล่องหนึ่งเล็กๆ คงมีคนให้แกมา
แกไม่ได้เป็นขอทานนะ
เราตั้งใจจะแบ่งเงินจำนวนน้อยนิดให้คุณลุงมานานแล้ว มันไม่มากหรอก
แต่เราก็ไม่ได้รวยที่จะให้ได้มากกว่านี้
เดินไปหาแกแล้วบอกว่า หนูให้คุณลุงนะ
สิ่งที่ให้เราให้คุณไป มันกลายเป็นคุณลุงให้เรามาแทน
คุณลุงยิ้มให้เราจนเราน้ำตาจะไหล เงินไม่ได้มากเลย แค่ยี่สิบบาท
แต่คุณลุงยิ้มให้เราอย่างจริงใจ คุณลุงให้เรามากกว่าที่เราให้แค่ตัวเงินอีก
แค่รอยยิ้มคุณลุงที่เราแบ่งปันให้กัน  เงินมันสำคัญนะบนโลกนี้
แต่ใจคนสำคัญกว่านะ ขอบคุณคุณลุงนะ ที่ให้รอยยิ้มแก่หนู

ปล. มาสร้างภาพในบล็อค 55

No comments:

Post a Comment