เมื่อมนุษย์บนโลกเพิกเฉยต่อความเป็นมนุษย์ของผู้อื่น

นับตั้งแต่มีการเกิดการสื่อสารขึ้นมา

จากการใช้การโสตในการสื่อสาร

มนุษย์เป็นสัตว์สังคม

ต้องมีภาษาเป็นตัวการเชื่อมสัมพันธ์ของมนุษย์

ให้อยู่ร่วมกันในสังคมเดียวกัน

..

หลังจากสภาพสังคมเปลี่ยนไป การสื่อสารจึงมีการพัฒนาที่ทำให้คนได้มีการสื่อสารที่ทันสมัยขึ้น

การใช้ภาษาเป็นการแสดงตัวตนของเราออกมา

แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นตัวเราทั้งหมด .....

ดังนั้นไม่ได้หมายความว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นตัวเรา

แค่อยากจะบอกว่า เราจะปากหมา กวนตีน แต่เราก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ยังร้องไห้ได้

...

แต่ถูกเพิกเฉย และ ถูกกองความรู้สึกที่ส่งผ่านไว้ตรงนั้น ด้วยความอะไรสักอย่างที่ถูกเพิกเฉย

และเห็นเป็นเรื่องเล่นๆ ........

มนุษย์บนโลกก็เป็นแบบนี้แหละ ...ส่วนใหญ่นะ

ทำไมพระจันทร์จึงดูเศร้า *

ทำไมเวลาคนเหงาถึงต้องออกไปดูพระจันทร์ในเวลากลางคืน

ทำไมเวลามองพระจันทร์ต้องรู้สึกเศร้าไปบรรยากาศที่อยู่รอบข้าง

ทำไมพระจันทร์ถึงแพ้พระอาทิตย์เวลาคนให้ความหมายถึงเรื่องความสุข

บางทีพระจันทร์ไม่ได้เศร้าก็ได้นะ แต่คนมักจะมองไปในเวลาที่ความรู้สึกที่่ต้องการเพื่อน คนรัก มาปลอบใจ

เวลาที่มีความสุข เราเคยหันไปมองในมุมมืดๆกันบ้างไหม

แต่เวลาที่มีทุกข์ เรามักกลับไปนั่งอยู่มุมมืดๆ ที่นั้นคนเดียว

บางทีพระจันทร์อาจจะรอให้เราไปมีความสุขกับเขาก็ได้นะ

แค่อยากจะบอกว่า คนที่คอยอยู่ข้างหลังปลอบใจเวลาที่เราเสียใจ ..กลับไปดูแลเขาหน่อยก็ดีนะ

(งงป่ะ ตรรกะฝ้าย)

Moon is also a naive native girl when she sets out for Carbuncle.

joan d vinge

it's me * ?

ปกติเพื่อนๆ ไม่ค่อยเรียกฝ้ายว่าฝ้ายหรอก จะเรียก ดารารัตน์ (ชื่อจริง)

ถ้าอ่านในเฟซบุ๊ค ก็จะรู้ว่า เพื่อน รุ่นพี่ ชอบเรียกฝ้ายว่า ดารารัตน์

มันมีที่มา....

มันมาจากที่เพื่อนคนหนึ่งเรียกเราว่า ดารารัตน์ เราก็ถามว่าทำไมไม่เรียกฝ้าย

มันบอก ในเสคมีฝ้ายสองคน แต่ดารารัตน์มีคนเดียว....

ความเป็นดารารัตน์ไม่สามารถให้ใครมาแทนได้ ฮา

- เริ่มแรก ก่อนที่จะมาเรียน มศว ...... ได้สมัครสอบตรงเข้าไป

- -'' วันสอบถึงได้รู้ตัวว่า กูสมัครผิด จากต้องกรอกนางสาว กรอกเป็นนาง...

ตอนดูรายชื่อ เพื่อนบอกว่า เห็นนะมีคนรายชื่อ..แต่งงานแล้ว!!!!!

มันมาสารภาพว่า มันนึกถึงเราเป็นคนที่เลี้ยงลูกอ่อน หิ้วขวดนมมา ม แน่นอน

- เราเป็นคนที่เป็นกรณีศึกษา ให้รุ่นน้องเรา

เพราะรุ่นพี่บอกว่าน้องๆระวังนะคะ มีคนเคยจ่ายเช็คค่าเทอม โดยสั่งจ่ายให้ตัวเอง

นั้นก็คือเรา  - -'' ธนาคารมันจ่ายเช็คแทนที่จะเป็นชื่อ ม มันจ่ายเป็นชื่อเราแทน

- เราเป็นคนที่ รุ่นพี่ลืมโทรตาม จนไม่ได้เข้าค่ายอัตลักษณ์ มศว (เป็นคนเดียวในรุ่น)

เพื่อนรุ่นเราเลยโทรตามรุ่นน้องจนรำคาญ เพราะกลัวจะเป็นแบบเรา

- เราเป็นคนที่จะเอ่ยเล่นมุขอะไรแล้ว

มันจะบอกให้พอๆ ไม่งั้นมันก็จะพยายามตั้งใจฟัง แล้ววิเคราะห์ว่าขำหรือไม่

- เราเป็นคนที่มีแฟนคลับเป็นของตัวเอง เพราะ เราคือดารารัตน์ (เราก็ยังงงเลยว่าทำไม)

- เราเป็นคนมากมาย เพื่อนบอกมึงมากเกินไป

- เราเป็นคนที่เพื่อนเดาอารมณ์ไม่ถูก

- เราเป็นคนที่บอกว่าจะไปพารากอน แต่เราโผล่ไปสนามหลวงได้ ....

อีกมากมาย จำไม่ได้ - -'' แต่เพื่อนหลายคนเรียก ดารารัตน์ ถามว่าทำไม มันจะบอก เพราะมึงคือ ดารารัตน์

ภาพวาดเอง *-*

อ า ร์ ต *

ศิลปะ ความหมายของมันคืออะไร??

ความงาม...? ศิลปะคือสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมา

โดยตีโจทย์ตามความพึงพอใจของแต่ละคน ...เราจึงเสพศิลปะต่างกัน

ศิลปะจึงถูกบรรจุในวิชามานุษยวิทยา เพื่ออธิบายมุมมองของมนุษย์ที่มีการตีความต่างกัน

ศิลปะในเอเชียจะมีความโดดเด่นของจิตวิญญาณของคนที่สร้างขี้นมา...

การมองอะไรบางอย่างที่มันดูวุ่นวาย สับสน ลึกลงไป

อย่าไปยึดติดอะไรกับมันมาก บางอย่างไม่ได้มีไว้ให้ใครมาเข้าใจ

แต่ทุกอย่างมันมีที่มาที่ไป ปล่อยมันไว้ แล้วจากไป

ภายในไม่เหมือนภายนอก

กรุณาอย่ามาทำร้ายกันก็พอ....

ช่วงนี้นอยอยู่...โปรดอย่ามาเข้าใจ

ps.โคตรเหวงเลยกู

ps.2 ขโมยภาพเขามาจาก flickr animal planet

เพิ่มภาพที่วาดมา ภาพเด็กๆ

กลับ กทม ? *

เปิดเทอมแล้ว...ความจริงฝ้ายโดดเรียนอาทิตย์แรกแหละ

ไม่ค่อยอยากกลับไป อาทิตย์แรกอาจารย์ก็ไม่ค่อยมากันอยู่แล้ว นิสัยเสียเนอะ

อยากอยู่บ้านนอกนี้แหละ ถึงจะไม่เจริญ ไม่มีโรงหนังใหญ่ ไม่มีแหล่งชอปปิ้ง

แต่สิ่งเหล่านี้มันไม่สำคัญเลย ถ้าต้องไปทนกับ มลภาวะต่างๆ

ฝ้ายอยู่ กทม มา ป่วยทุกปีช่วงหน้าหนาว...ภูมิแพ้ขึ้น ไซนัส

อยู่บ้านนอกยังไม่ขนาดนี้เลย ทรมานมากแต่ยังไงก็ต้องทนอ่ะเนอะ

มันเป็นเรื่องของอนาคตเรา โอกาสดีๆ เราก็ต้องรับมันไว้

อย่างน้อย กทม ก็ทำให้เรารู็จักการวางตัวในสังคมที่ค่อนข้างเป็น ปักเจกบุคคล

เรามีโอกาสได้ไปนู่นนี้ ..ก็ยังทำให้เราได้อะไรใหม่ๆกลับมานะ

จะว่าไป กทม ก็ดีนะ 55+ กลายเป็นคนสับสนซะแล้ว

จะได้กลับไปดูหนังที่อยากดู ได้เรียนรู้อะไรใหม่ เราจะได้ในสิ่งที่เราไม่ชอบและชอบ

(แอบเอาของเขามาใน flickr ชอบถ่ายรูปนะ แต่ไม่มีกล้อง ต้องไปเอากล้องเพื่อนมาแอบถ่าย)

Ps.. นอยอยู่ มีไม่กี่คนที่จะแกะโค๊ดได้

เวลา*

เวลาผ่านไปเร็วมาก วันวานที่เราเห็นภาพช่วงเด็กๆ

ราวกับเมื่อวานนี้

ความจริงเวลาไปเร็วมาก โดยที่เราไม่รู้ตัวเลย

คนบางคนอาจจะคิดว่าเวลาที่เรามีความสุขมันสั้นจัง

เวลาที่เรามีความทุกข์มันช่างยาวนาน

ทั้งๆที่ความจริง โลกแห่งกฏเกณฑ์ได้กำหนดเวลาให้ทุกคนเดินเท่ากัน

แต่อยู่ที่แต่ละคนจะมีเวลาเท่าไหร่....

ปีนี้ฝ้ายอายุ 20 ปี มองกลับไปดูว่าเวลาที่ผ่านมา เราได้ทำอะไรไปบ้าง ...

อายุขนาดนี้มันเป็นวัยที่เราจะเป็นผู้ใหญ่ได้แล้ว แต่..ก็ยังรู้สึกว่า เรายังมีความเป็นเด็กอยู่

ขึ้นปี 3 แต่ทำไม เหมือนว่าเราไม่เคยโตขึ้นเลย

การมองไปถึงอนาคต เป็นสิ่งที่เราหวั่นๆ อยู่บ้างเหมือนกัน

การปรับตัวขึ้นไปตามช่วงเวลา ความรับผิดชอบที่มากขึ้น...

เราต้องมองถึงวันที่เราจะต้องออกไปอยู่ด้วยคนเดียว

มันน่ากลัวเนอะ แต่คนหลายชั่วอายุผ่านช่วงเวลานี้มาแล้ว ทำไมเราจะทำไม่ได้ล่ะ

แต่ยังไง เราก็ทิ้งความเป็นตัวเองไม่ได้หรอก

[audio http://www.thailandtruth.com/wp-content/uploads/2010/06/01-I.mp3]

"Nine lives"

Love remains a secret even when spoken,
For only a lover truly knows that he is loves.”
: Rabindranath Tagore

“รักยังคงเป็นความ ลับแม้เมื่อเอ่ยถึง
ผู้มีรักเท่านั้นจึงรู้แท้ว่าตนเป็นที่รัก”
: ระพินทรนาถ ฐากูร

คำสวย เรื่องราวเรียบเรียงผ่านบทกลอนที่หยิบยกมากจาก หนังสือ Nine lives

รักหนังสือเล่มนี้มากนะ :)

The New Mini Single from SS501 "Love ya"