เจออะไรบางอย่างในความคิดเด็กๆ ที่ยังเหมือนเดิมมาถึงปัจจุบัน

นั่งอ่านไดอารี่ตัวเองย้อนหลังเล่มหนึ่ง
ที่รักมาก เล่มนี้มันเป็นตัวแทนของใครบางคน
มันเป็นตัวแทนของเขี้ยว :D
ผ่านเรื่องราวการบอกเล่าเรื่องตัวเองให้เขี้ยวฟัง

เจออันหนึ่ง ฮาจริง เด็ก ม.5 อะไร โคตรเน่า

"Do you know Destiny? คิมฮยองจุน  คุณจะรู้จักมันไหม  ฉันอยากให้คุณรู้จักมัน  มันอาจยากที่มัน  คุณอาจจะรู้จักมัน แต่ยากที่จะเจอมัน"
22.36 p.m.
2007.02.10

ชั่วฟ้าดินสลาย

 

ความเจ็บปวดในโศกนาฏกรรมความรัก

ที่ไม่ได้เน้นเรื่องเจ็บปวดเรื่องคนสองคน แต่เป็นการเจ็บปวดของคนที่อยู่รอบกาย

ที่เชื่อมจิตด้วยความผูกพันธ์กันทั้งหมด

ด้วยบทพูดที่ช่างสวยงาม ผ่านการเรียบเรียงของคำประพันธ์ของหม่อม ภาษาที่สัมผัสใจ

บรรยากาศที่เข้ากับบริบทของเรื่อง

เมื่อเรื่องดำเนินไป เชื่อไหมว่า เราลืมไปกับการโปรโมทความฉาวโฉ่ 

ฉากอีโรติกมันถูกกลืนไปกับความงาม เรื่องราวของหนัง 

ช่วงแรกจะค่อยๆดูได้ไปเรื่อยๆ  พอครึ่งหลังจุดเปลื่ยนของเรื่อง

อนันดาในบทส่างหม่องทำได้ยอดเยี่ยมในการแสดงอารมณ์ สีหน้า ท่าทาง ความรู้สึก 

ทุกอย่างล้วนเล่าเรื่องผ่านตัวเขาว่าเขาเป็นส่างหม่อง ชายที่มีสเน่ห์ แต่หยุดความเสน่หาที่มีต่ออาสะใภ้อย่างยุพดีไม่ได้  พลอยอาจจะเป็นเพราะน้ำเสียง ทำให้ดูขัดๆกับตัวละครในเรื่อง แต่สวยโฮก

ผู้หญิงอะไร  น้อมคนนักที่จะทาปากแดงแล้วสวยชิบหาย  พลอยสวยในทุกกริยา ในความเป็นยุพดี

ส่วนบทที่เจ็บที่สุดคือ บทพะโป้ อาของส่างหม่อง เกินคำบรรยาย...

เรื่องนี้ประทับใจมาก หม่อมพยายามจะเรื่องที่ไม่ใช่แค่ความรักของส่างหม่องและยุพดี

แต่เป็น ความรักของอาหลาน พะโป้กับส่างหม่อง  จุดนี้ที่กระชากน้ำตาไปได้เป็นปี๊ป

ขอบคุณที่หม่อมได้ทำหนังดีๆ หนังคนไทย 

ถือว่าคุ้มค่าราคา 100 บาท ราคานักเรียนนักศึกษา

Oceans

เมื่อวันที่ 20  (เย็นวาน)
ได้มีโอกาสไปดูหนังเรื่องนี้ที่สกาล่า  ต้องเป็นหนังแนวสารคดีสิ
การจะได้มีโอกาสดูหนังดีๆสักเรื่องหนึ่ง  นานๆจะมีโอกาสสักครั้ง
หนังดีสำหรับเรื่องนี้หมายถึง
หนังที่มองคุณค่าของชีวิตอย่างเท่าเทียมของชีวิตทุกชีวิตบทโลก

สิ่งที่ทำให้ฝ้ายได้จากหนังเรื่องนี้คือ
ความงามของธรรมชาติที่ตัวธรรมชาติเองไม่ได้พยายามจะสร้างตัวเองให้สวยงาม
หากเป็นความล้ำลึกและมุมมองของเรา  ที่เรามองว่าคุณค่าและความงามมัน อยู่ในตัวมัน

หนังเรื่องนี้
มุมมองของผู้สร้าง  คือการถ่ายทอดในเรื่องความงามของธรรมชาติที่กว้างใหญ่
คือ  ท้องทะเล  เป็นเหมือนทุกสิ่งที่รวมชีวิต  เชื่อมโยงกันอย่างเป็นระบบ
และมนุษย์เป็นผู้ที่ทำลายมากที่สุด ทุกชีวิตอยู่ร่วมกัน  โดยมีความแบ่งปัน เกื้อกูลกันตามระบบนิเวศน์
แต่มนุษย์พยายามที่จะอยู่เหนือระบบนิเวศนั้น...


รอยยิ้มจากความน่ารักในการเป็นตัวของตัวเอง ของชีวิตสัตว์โลก
ความทึ่งในความงามธรรมชาติ
และน้ำตาจาก การมองภาพของมนุษย์ทำร้ายธรรมชาติเพียงเพื่อที่จะสนองความต้องการที่ไม่ใช่ความต้องการพื้นฐาน

ขอบคุณหนังเรื่องนี้จริงๆค่ะ ที่ทำให้รู้สึกรักในชีวิตทุกชีวิตมากขึ้น ที่ไม่ใช่มนุษย์

(ชอบทะเล แต่กลัวการดำน้ำ  เพราะดำน้ำไม่เป็น  ลงทะเลแล้วจะตาย  หนังเรื่องนี้ทำเราเห็นท้องทะเลที่สวยงามของชีวิต)

รอยยิ้มของเขี้ยวที่ชอบที่สุด

My world *

my beloved iMac, he's my lovely son

my work place

my wall

my books and my painting

my comics

my diary, 1st for kim hyungjun,2nd for painting, 3rd my friend bought it for me

4th my daily life 5th for collect something

บทเพลงจากคนมากมาย*

เป็นเพลงที่ฝ้ายขอให้คนอื่นแนะนำให้

คิดดีดี
ปลานิลเติมบ้าน
คุ้นๆ
ซ้ำ - ป้าง
บทกวี - Artfloor
คนน่ารักมักใจร้าย
หยุดทำร้าย ร้าย
ที่คิดถึงเพราะรักเธอใช่ไหม่
ของขวัญ
มหาศาล
น้ำผึ้งพระจันทร์
ใกล้ - scrubb
ใจฉันรักเธอคนเดียว
ข้ออ้าง
ห่างกันสักพัก
ลองสิจ๊ะ - -'' ออยเอ้ย
รักกันมั้ย - -'' ออยอีก
คนไม่มีแฟน - -'' ออยสาวกพี่เบิร์ด
มากกว่ารัก
หนึ่งในไม่กี่คน

กิเลนบอกปากเปล่า
scrubb แม่งเมพทุกงาน
good september ชุดเก่าๆ

พี่บิล
with or without you, one, sweetest thing < U2 


พอฟังอะไรเดิมๆ ในความคิดเดิมๆของเรา 
เราก็อยากจะฟังอะไรที่เป็นความรู้สึกของคนอื่นบ้าง เราอาจจะเข้าใจคนอื่นมากขึ้นก็ได้นะ

ถอยห่าง

ฉันไม่รู้ว่าที่ผ่านมามันคืออะไร
ฉันทำผิดอะไร...
ฉันต้องเข้าใจเธออยู่ฝ่ายเดียว
ฉันอ่อนแอไม่ได้
ฉันร้องไห้ไม่ได้
ฉันห้ามไม่ได้หรอก
การร้องไห้ทุกวัน โดยที่เธอไม่เคยเข้าใจ
รู้แค่ว่า...ต่อให้มันยากแค่ไหน ฉันหยุด
หยุดตั้งแต่วันที่ 28 สิงหา
วันที่ฉันตัดสินใจลบทุกสิ่ง ฉันเจ็บที่ฉันทำแบบนั้น
แต่ก่อนหน้านั้น ฉันเหมือนทรมานทั้งเป็นกับเพียงคำแค่ว่า ไม่เข้าใจ..
ที่ผ่านมาฉันอาจจะคิดไปเองก็ได้

ทำไมจึงอ่อนไหวทั้งๆที่พวกเขาไม่ได้เป็นมนุษย์เหมือนพวกเรา~

ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมมีบางสิ่งที่ทำให้เราอ่อนไหวได้ขนาดนี้

มีอยู่ไม่กี่อย่างบนโลกที่ทำให้เราร้องไห้ได้ทันที หนึ่งในนั้นคือเรื่องของ สัตว์
ไม่ว่าคนไหนที่เป็นเพื่อนเรา ประถม มัธยมต้น ปลาย มหาลัย สิ่งที่เราจำได้แม่นยำสำหรับเพื่อนเรา
นั้นคือ ที่บ้านพวกเขามี มีอะไรเป็นเพื่อนคู่ใจ :D ถึงไม่เคยเจอ เราก็ถามว่าเป็นไงบ้าง ชื่ออะไร เหมือนปัญญาอ่อนเนอะ 55+ แต่เวลาน้องหมา น้องแมวเพื่อนจากไป เพื่อนจะโทรมาหาเราเสมอ
เพื่อนต้องการคนที่เขาเข้าใจว่าการสูญเสียเพื่อนที่ไม่ใช่คนเป็นอย่างไร ความเข้าใจ ความผูกพันธ์
เราชอบดูสารคดีมากๆ เราไม่เข้าใจว่าทำไม เราดู animal planet ได้เป็นวัน เรารู้สึกว่าโลกใบนี้ ธรรมชาติ สร้างพวกเขามาให้อยู่ร่วมกัน  แต่เรากลับเป็นคนที่เห็นแก่ตัวแล้วทำให้พวกเขารับเคราะห์มากที่สุด ...หมีขั้วโลกผอมลงทุกวัน หาอาหารไม่ได้ จนต้องปล่อยให้ลูกตัวเองตายอย่างน้อยๆหนึ่งตัว  เราล่าพวกเขามาเป็นของประดับฝา ร่างไร้วิญญาณประดับฝามันสวยหรือ มันเท่ากับธรรมชาติที่ร่างมีชีวิตพวกเขาได้อยู่ท่ามกลางสิ่งที่พวกเขาควรอยู่  มันดีเหรอที่เราจะฆ่าแม่ลิงเพียงเพื่อเนื้อป่า หรือความสนุก..แล้วลูกลิงที่แม่ลิงอุ้มล่ะ ฆ่าแม่แล้ว ลูกก็ต้องฆ่าท้ิงเหรอ รู้ไหมว่า ลูกลิงน่ะ ชอบกอดมากที่สุด เราเคยดูคนที่ช่วยลิง เห็นภาพลูกลิงกอดคน...เขายังอยากได้รับความอบอุ่น แต่เราเป็นพรากเขาไปเอง ปลาโลมาที่คนฆ่าเขาเพื่อเนื้อที่เป็นความเชื่อ อ่าวที่เต็มไปด้วยเลือดแดงฉาน ร่างไร้ชีวิตของพวกเขา... รู้ไหม เคยเห็นภาพปลาโลมาดีใจที่คนมาเล่นด้วยไหม พวกเขานึกว่าเป็นมิตร แต่ที่จริงคนพวกนั้นกำลังจะเอาชีวิตเพียงเพื่อความเชื่อ ....โลกนี้มันเลวร้ายนัก วิปริต

 เครียดเกิน 55 มาฟังเรื่องน้องหมาของเราดีกว่า  ตอนมัธยมต้น เรามาอยู่กับอา ที่บ้านอา บ้านอามีมะหมาตัวหนึ่งชื่อแครอท ตอนนั้นท้องด้วย เราก็เป็นคนเฝ้าก่อนคลอด เกิดหมาเด็กมา 3 ตัว น่ารักมาก อายุได้ไม่กี่อาทิตย์ มีคนขอไปบ้าง อะไรบ้าง เหลือ 2 ตัว หมาเด็กซนมากๆ วันหนึ่งเขาซนเกิน หลุดออกไปตัวหนึ่ง แต่มันมืดแล้ว เราออกไปตามหาเขา มีคนขับรถชนเขา แล้วหนีไป เขาอายุได้ไม่ถึงเดือนเลย ร้องไห้บ้านแตก 55+ อาบอกมาช่วยกันขุดหลุมฝังน้องหมาเหอะ  เราวางร่างน้องหมาไว้ข้างๆ แครอทยืนมองลูก..เห็นตาแครอทแล้ว T.T แต่ฮาตรงเรามัวแต่ร้องไห้แล้วอาขุดหลุมคนเดียว ตอนนั้นอาท้องแก่ 55555 หลานเลว

กับอีกความทรงจำ เราเคยมีน้องหมาตัวหนึ่ง เค้าเป็นหมาที่น่ารักที่สุด  ช่วงที่เราทุกข์ใจที่สุดในช่วงเรียน มีน้องหมาอยู่เคียงข้าง เราร้องไห้เป็นเดือน น้องหมาหงอยตามเป็นเดือน เขารับรู้ถึงความรู้สึกเราตลอด  ทุกเย็นเขาจะนั่งรอเราที่บันได เห็นเราเดิินเข้ามา เขาจะรีบวิ่งมาหาเรา เวลาเขาไม่สบายถูกฉีดยา เขาจะเรียกเราไปอยู่ด้วยใกล้ๆ เหมือนเรียกลูกพี่ 55+  ครั้งหนึ่งเราเคยทำผิดกับเขามาก มากสุดๆ จนเราคิดว่าเราไม่ควรทำแบบนั้นเลย  เราออกจากบ้านไปกับแม่ ฝากน้องหมาไว้กับน้องข้างบ้านให้เขาได้กินข้าว  แต่น้องข้างบ้านปล่อยน้องหมาออกมาแล้วไปไหนก็ไม่รู้ กว่าเราจะกลับมา ฝนตกหนักมาก พอเรามาถึง น้องหมาดีใจมากสุดๆ กระโจนหาเรา แต่เรานิสัยไม่ดี กลัวว่าตัวเองจะเปื้อน เราดุเขา โดยที่เราไม่ได้มองสายตาเขาเลยว่าเขาจ้องมองเรามาหาเราด้วยความดีใจขนาดไหน เราดุเขา แม่โกรธมาก แม่บอกทำไมไม่สงสารน้องหมาบ้าง ..เราเรียกน้องหมาไม่ยอมมา น้องหมากลัวเรา จนเราต้องเข้าไปใกล้ๆ แล้วเข้าไปกอด บอกว่าพี่ฝ้ายขอโทษ น้องหมาถึงถอนหายใจแล้วยอมรับกอดเราแบบอบอุ่น เราไม่อยากทำร้ายเขาแล้ว มันเป็นเรื่องที่ติดใจเราตลอดมา น้องหมาตัวนี้เขาจากเราไปแล้ว เขาจากเราไป..เพราะเราออกไปซื้ออาหารเม็ดให้เขา  แล้วเขาอยู่กับแม่ที่สอนพิเศษแม่ พอดีมีเด็กเปิดประตูทิ้งไว้ เขาเลยเดินออกไปตามหาเรา ...เขาเลยถูกรถชน เขาจากไปเพราะเขาออกไปตามหาเรา ตอนนั้นเรากำลังขับรถยนต์กลับมา แม่โทรมาบอก สติหลุดไปหมด เราขับรถ 130 ทั้งๆที่เราไม่เคยขับเร็วขนาดนี้มาก่อน ขับไปร้องไห้ไป เราไปเจอเขา แม่แทบไม่มีสติ  ตอนจะฝังเขา เขาใส่เสื้อที่เราเพิ่งซื้ิอให้เขาสองวัน มีผ้าห่มของเราที่เขาแย่งไปเพราะมันอุ่นห่มให้เขา มีเบาะเล็กๆที่เราซื้อให้พร้อมชุดใหม่ ตอนนั้นเหมือนใจสลาย คนที่ไม่เคยมีสัตว์เลี้ยงอาจจะไม่เขาใจ เราร้องไห้ 3 วันติดกัน นั่งอยู่ดีๆก็ร้อง แต่แม่เราหนักกว่าเรามาก แม่ลาป่วยหนึ่งอาทิตย์ เพื่อนที่ รร แม่ มาหา ซื้อข้าวมาให้  พ่อเราเสียตั้งแต่เด็กๆ บ้านเราก็มีแค่เรา แม่ พี่สาว แล้วก็น้องหมา เขาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัว กว่าจะผ่านตรงนั้นมาได้สุดๆเหมือนกัน  แต่ก็กลับมาเลี้ยงหมาอยู่ดี หมาโซจู โซจูนี้ก็ทำให้เสียน้ำตาเยอะ แต่ไม่เท่าเกี๋ยวซ่า.. ครั้งหลังสุดที่เราทำบุญคือ..วันที่ 2 ธันวาปีก่อน คือวันเสียเกี๊ยวซ่า คิดถึงเกี๊ยวซ่า พี่ฝ้ายขอโทษนะ..

He's really cute, and great