ขอบคุณที่ได้เกิดเป็นลูกของพ่อหลวง โชคดีที่เกิดมาเป็นคนไทย

ตามปรกติแล้ว จะพยายามไปถวายพระพรให้พ่อหลวง ทุกภาคเรียนการศึกษา
วันนี้ก็เป็นวันหนึ่งที่จะตั้งใจไปถวายพระพร
แต่ด้วยการจราจรที่ติดขัด นั่งรถมาเกือบ 2 ชั่วโมง จึงทำให้ไปไม่ทันลงนามตอน 6 โมงเย็น
จึงทำได้แค่เพียง กราบพระบรมฉายาลักษณ์เท่านั้น ตอนขึ้นไปกราบได้ไปนั่งข้างๆยายคนหนึ่ง ยายเป็นคนตัวเล็กๆ ใส่เสื้อสีชมพู มีตราสัญลักษณ์ของพ่อ ยายถือพวงมาลัยไปกราบด้วย ภาพนี้มันทำให้เราเห็นถึงความอบอุ่นใจ
ตอนจะกลับ ยายได้ถามว่า หนูได้มาลงนามทันไหม เขาปิดตอน 6 โมง คราวหน้าจะได้มาทัน และยามได้บอกว่า ฝากยายลงนามให้ไหม จดชื่อนามสกุลมาเยอะๆเลย ยายจะเขียนให้ ชื่อที่บ้านเอามาหมดเลย เพราะพ่ออ่านทุกตัวอักษร พ่อจะได้ชื่นใจ
เมื่อกี้ยายก็ให้คนที่มาลงนามไม่ทันฝากยาย
คุยกับยายไปเรื่อยๆ จึงได้รูปว่า ยายมาทุกวัน ยายจะนำพวงมาลัยมากราบ เมื่อก่อนบ้านยายอยู่สำโรง ใช้เวลาเดินทาง 3-4 ชั่วโมง ยายกลัวว่ายายจะมาไม่ทัน ยายเลยย้ายบ้านมาอยู่ใกล้ๆแถวนี้ ยายจะได้มาศิริราชง่ายๆ ยายไม่รู้จะทำอะไรให้พ่อได้เยอะกว่านี้ ยายแค่ทำสิ่งเล็กๆ ที่ยายทำได้ มากราบพ่อทุกวัน สวดมนต์ถวายพระพร
ก่อนจะกลับ ยายบอกขอที่อยู่ ยายจะส่งพระราชดำรัสของพ่อ เอกสารพระมหากษัตริย์ยอดกตัญญูไปให้แบ่งกันอ่าน ยายไม่ได้คิดค่าอะไร ยายแค่อยากให้หลายๆคนได้อ่านเรื่องราวของพ่อ
จากสิ่งที่ได้พบมา การกระทำเล็กๆของยายคนหนึ่ง แต่หัวใจยายยิ่งใหญ่เกินที่จะวัดได้ ทุกๆครั้งที่ได้มีโอกาสไปถวายพระพร จะได้เจอเรื่องดีๆเสมอ สิ่งเหล่านี้ ถ้าเราไม่ได้เป็นลูกของพ่อ อยู่บนผืนแผ่นดินไทย เราจะได้รู้สึกถึงความปลื้มปิติ ลูกของพ่อแบ่งปันแก่กัน ความรักที่เรามีต่อพระมหากษัตริย์ ไม่มีประเทศใดมาเปรียบเทียบได้

อีกกี่สิบชาติเราจะมีบุญได้อยู่บนแผ่นดินของพระมหากษัตริย์ที่เปี่ยมล้นไปด้วยความกรุณาต่อราษฎร
ความรู้สึกของลูกที่มีต่อพ่อ มันเต็มหัวใจไปด้วยความรักและความเทิดทูน พ่อเหนื่อยมาตลอด 60 กว่าปี เพื่อลูกของพ่อ แผ่นดินนี้เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อของพ่อ ขอบคุณนะคะที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย ภายใต้ร่มเงาของพ่อหลวง

ทรงพระเจริญ
Sent from my BlackBerry® by dtac.